Göstergebilimde alanlarötesilik


Özet Görüntüleme: 174 / PDF İndirme: 154

Yazarlar

  • Sung Do KIM Kore Üniversitesi

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.8092401

Anahtar Kelimeler:

Alanlarötesilik, göstergebilimcilerin söylemi, mekânsallık, zamansallık, eylemsellik

Özet

Göstergebilim, doğası ve kökeni nedeniyle alanlarötesi bir tasarıdır. Ancak alanlarötesilik kavramına ilişkin varlıkbilim-bilgibilim ve yöntembilimsel terimlerle ortaya konması gereken çok karmaşık sorular için burada ayrıntılı tartışmaya girmiyorum. Yine de bu yazıda, kendilerini bu anlam ve iletişim biliminin, yani göstergebilimin kuramsal temellerini geliştirmeye adamış çağdaş göstergebilimcilerin konumlarını anımsatmaya çalışacağım. Gerçekten de, bu çalışmanın temel amacı, çağdaş göstergebilimin bu alanlarötesi doğasını üç aşamada göstermektir. İlk olarak, göstergebilimin alanlarötesi doğası üzerine kimi örnek göstergebilimcilerin konumlarını bularak, göstergebilimin alanlarötesi bir tasarı olarak konumunu gösterme sorunudur. İkinci olarak, göstergebilimin alanlarötesiliğini kanıtlayabilecek son yirmi yılda gerçekleştirilen ortak ve bireysel tasarı ve çalışmalarımdan bir seçki sunmak istiyorum. Üçüncü olarak, Latatos anlamında yeni araştırma programları yaratmak ya da Kant anlamında yeni alanlar keşfetmek için, beş eksene temel atarak göstergebilimin bilgibilimsel olarak yenilenmesini düşünmek istiyorum: Ortam, eylem, sürem, anlatı, toplumsal. Bu eksenlerin yakından bağlantılı olduğunu söylemeye gerek yok. İnsan Çağı, Covid-19 salgını ve yapay zekâ gibi üç büyük olay, geleceğin göstergebiliminin bilgilimsel temellerini yeniden kavramsallaştırmam için bana yol göstermiş oldu.

Referanslar

Badir, S. (2007). Pour une sémiotique indisciplinée. Association Française de Sémiotique.

Badir, S. (2022). Les pratiques discursives du savoir. Le cas sémiotique. Lambert-Lucas.

Boutaud, J.-J. & Veron, E. (2008). Sémiotique ouverte. Itinéraires sémiotiques en communication : Paris, Lavoisier coll. Forme et sens, 2007, 194.

Brier, S. (2008). Cybersemiotics: Why information is not enough! University of Toronto Press.

Brier, S. (2013). Cybersemiotics: A New Foundation for Transdisciplinary Theory of Information, Cognition, Meaningful Communication and the Interaction Between Nature and Culture. Integral Review: A Transdisciplinary & Transcultural Journal for New Thought, Research, & Praxis, 9(2).

Brier, S. (2019). Cybersemiotic Systemic and Semiotical Based Transdisciplinarity. Transdisciplinary Journal of Engineering & Science, 10, 17-30. https://doi.org/10.22545/2019/0119

Brown, V. A., Harris, J. A., & Russell, J. Y. (2010). Tackling wicked problems. In Earthscan.

Cannizzaro, S. (2014). Transdisciplinarity for the 21st century: Biosemiotics as systems theory. Cybernetics & Human Knowing, 21(3), 45-59.

Deely, J. N. (1990). Basics of semiotics (Vol. 568). Indiana University Press. Eco, U. (1979). A theory of semiotics / 1st Midland Book ed. Indiana University Press. https://library.korea.ac.kr/detail/?cid=CAT000000601396&ctype=m

Fontanille, J., & Barrier, G. (1999). Métiers de la sémiotique. Pulim.

Fontanille, J. (2017). La sémiotique de Greimas : un projet scientifique de long terme. Semiotica, 214, 91-110. https://doi-org-ssl.oca.korea.ac.kr/10.1515/sem-2016-0184

Fontanille, J., & Zinna, A. (2019). Le dialogue entre la sémiotique structurale et les sciences. Hommage à Algirdas Julien Greimas. Langages, 213, 5-16. https://oca.korea.ac.kr/link.n2s?url=https://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&d=edsjsr&A N=edsjsr.26780877&lang=ko&site=eds-live&scope=site

Hébert, L. (2020). Essais de définition du sémiotique, de la sémiotique et de l’interdisciplinarité. Semiotica, 2020(234), 123-143. https://doi.org/10.1515/sem-2018-0140

Hirsch Hadorn, G., Bradley, D., Pohl, C., Rist, S., & Wiesmann, U. (2006). Implications of transdisciplinarity for sustainability research [Article]. Ecological Economics, 60(1), 119-128. https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2005.12.002

Jahn, T., Bergmann, M., & Keil, F. (2012). Transdisciplinarity: Between mainstreaming and marginalization. Ecological Economics, 79, 1-10. https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2012.04.017

Kant, I. (1995). Critique de la faculté de juger. (A. Renaut, Trans.). Flammarion.

Kesteman, J. (2004). L'Un, le Multiple et le Complexe. L'Université et la transdisciplinarité. A contrario, 2, 89-108. https://doi.org/10.3917/aco.021.108

Klinkenberg, J. M. (1996). Précis de sémiotique générale. De Boeck Université.

Lakatos, I. (1978). The methodology of scientific research programmes. Cambridge University Press.

Latour, B. (2014). Agency at the Time of the Anthropocene. New literary history, 45(1), 1-18.

Latour, B., & Lemonde, F. (2014). L'Anthropocène et la destruction de l'image du Globe.

Hadorn, G. H., Biber-Klemm, S., Grossenbacher-Mansuy, W., Hoffmann-Riem, H., Joye, D., Pohl, C., Wiesmann, U., & Zemp, E. (2008). The emergence of transdisciplinarity as a form of research. Handbook of transdisciplinary research, 19-39.

Hébert, L. (2020). Essais de définition du sémiotique, de la sémiotique et de l’interdisciplinarité. Semiotica, 234, 123-143.

Hirsh, H., Bradley, D., Pohl, C., Rist, S., & Wiesmann, U. (2006). Implications of transdisciplinarity

for sustainable research. Ecological Economics, 60(1), 119-128.

Maniglier, P. (2021). Problem and Structure: Bachelard, Deleuze and Transdisciplinarity. Theory, Culture & Society, 38(2), 25-45. https://doi.org/10.1177/0263276419878245

Morin. E. (2020). Sur l'interdisciplinarité. CIRET. https://ciret-transdisciplinarity.org/bulletin/b2c2.php

Petitimbert, J. P. (2017). Anthropocenic Park: humans and non-humans in socio-semiotic interaction. Actes Sémiotiques, 120, 1-12.

Pohl, C. (2007). Principles for designing transdisciplinary research. Oekom Verlag GmbH.

Posner, R. (2003). 123. The relationship between individual disciplines and interdisciplinary approaches 13(3). De Gruyter. https://doi.org/10.1515/9783110194159-001

Rastier, F. (2001). Sémiotique et sciences de la culture. Linx. Revue des linguistes de l’université Paris X Nanterre, (44), 149-168.

Rastier, F. (2009). Sémantique interprétative. Presses universitaires de France.

Rastier, F. (2010). Objets culturels et performances sémiotiques. L’objectivation critique dans les sciences de la culture. Louis Hébert & Lucie Guillemette (dirs.), Performances et objets culturels. Nouvelles perspectives, 15-58.

Renn, O. (2021). Transdisciplinarité : Synthèse vers une approche modulaire. Futures, 130, 3-8. Resweber, J.-P. (1981). La Méthode interdisciplinaire. Presses Universitaires de France. https://doi.org/10.3917/puf.reswe.1981.01

Scholz, R. W., & Steiner, G. (2015). Transdisciplinarity at the crossroads. Sustainability Science, 10(4), 521-526. https://doi.org/https://doi.org/10.1007/s11625-015-0338-0

Sebeok, T. A. (1994). An introduction to semiotics. Pinter.

Vidales, C. & Brier. S. (Eds.). (2021). Introduction to Cybersemiotics: A Transdisciplinary Perspective. Springer.

Yayınlanmış

30-06-2023

Nasıl Atıf Yapılır

KIM, S. D. (2023). Göstergebilimde alanlarötesilik. TAMGA-Türkiye Göstergebilim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 51–69. https://doi.org/10.5281/zenodo.8092401

Sayı

Bölüm

Makaleler